„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?”

Utworzono: 18-10-2016

       Wczoraj, tj. 17 października, uczniowie klasy IIA obejrzeli w słupskim Teatrze Nowym „Dziady” A. Mickiewicza – arcydzieło literackie, klasykę polskiego dramatu romantycznego.

       W obejrzanym widowisku najbardziej czytelną i zrozumiałą częścią były Zaduszki – ceremonia prowadzona przez Guślarza, który przywołuje dusze zmarłych. Przybywają oni z zaświatów i dzielą się z żywymi swoim doświadczeniem – opowiadają, czym jest życie, gdy ogląda się je zza grobu. Zgodnie z pogańskim rytuałem otrzymują poczęstunek.

    Następna część spektaklu to słynna scena więzienna w klasztorze bazylianów, „Wielka Improwizacja”, „Widzenie księdza Piotra”, „Salon warszawski” i „Bal u senatora”. Ich treść była dla nas – drugoklasistów mniej czytelna, ale wiemy, że w szkole ponadgimnazjalnej omówimy te teksty i mamy nadzieję, zrozumiemy.

     Spektakl na niebywale wysokim poziomie artystycznym ( m.in. świadczyła o tym idealna cisza na widowni podczas 120 minut trwania przedstawienia). Świetnie przygotowani aktorzy, ich pełna ekspresji i siły wyrazu interpretacja zrobiła na nas wrażenie. Widowisko to, na przekór powszechnemu mniemaniu o niskim poziomie przedstawień  szkolnych, wpisuje się przepięknie w pamięć nas – młodych widzów.  Mamy ochotę na kolejne tego typu wydarzenia artystyczne.

 

 

„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?” grafika
„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?” grafika
„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?” grafika